Dag 14: Bromo-vulkaan.Om 1 uur 's nachts staan we klaar voor een excursie om de zonsopgang boven de Bromo-vulkaan te bekijken, met alle warme kleren die we bij ons hebben in een tasje mee. Het schijnt koud te kunnen worden, op die hoogte in de wind, zelfs tot aan het vriespunt. We rijden twee uur met de bus naar de voet van de bergen ( geen traffic jam, wat heerlijk!) met haarspeldbochten omhoog, en dat in het pikkedonker. Als we aankomen zijn we behoorlijk sufjes. Onze chauffeur rijdt door het verlaten dorpje op zoek naar een Jeep-verhuurmeneer waar nog licht brandt. Uiteindelijk belt hij er maar gewoon een wakker. De Jeep wordt voorgereden en opgewarmd door de zoon, in onze ogen een jaar of 14, en een prijs wordt afgesproken. Met drie man moet de zijdeur geopend worden ( beetje kapot) en zo ook voor de achterdeur. Vader kijkt nog eens op zijn klok en wijst naar zijn zoon; jij mag deze toeristen even gaan meenemen. We stappen in en met grof geweld krijgt hij de Jeep in de juiste versnelling. Bij het beginpunt stapt onze chauffeur enthousiast uit om met zijn maatjes te gaan praten. Waarschijnlijk om te vertellen dat hij voor het eerst alleen de vulkaan op mag met klanten, of misschien wel om te vertellen dat hij over een paar jaar op mag voor zijn rijbewijs.. :) Dat biedt vertrouwen. We denken even aan onze kindjes, die lekker met Jane liggen te slapen in de hotelkamer, maar voor we ons echt zorgen gaan maken zijn we al bij het uitzichtpunt aangekomen. Een klein stukje klimmen en we komen aan op een winderig topje van een berg onder de sterrenhemel. Een volle maan schijnt ons bij en vaag zien we de omtrekken van de vulkanen in de verte. We zijn er al om half vier 's nachts en een van de eersten ter plaatse, dus we kunnen het mooiste plekje kiezen.
En dan is het wachten geblazen.. Tegen de man die jassen verhuurt zeggen we nog stoer; " nee hoor, wij zijn Hollanders, wij zijn wel wat gewend. Voor ons is dit warm!" Maar nog is het best koud. We trekken alles aan wat we bij ons hebben, en worden super beloond! Wat een schitterende zonsopkomst! Iedere minuut biedt een nieuw scala aan kleuren en maakt het uitzicht nog spectaculairder.. Schitterend
!Na de zonsopkomst rijden we het dal in richting de vulkanen zelf. We beklimmen de Bromo, een nog actieve vulkaan met brede kraterrand, die nog altijd sulfur wolkjes uitblaast en het bijbehorende heerlijke ( rot) luchtje verspreidt! Als je niet bang bent uitgevallen, kan je een heel eind over de kraterrand wandelen, zij het niet dat de lucht niet ijl is en je behoorlijk benauwd wordt van de stinklucht.. Maar het is wel mooi, op het randje van de vulkaan! Living on the edge..
Na een uurtje dalen we weer af en laten we ons terug naar het hotel rijden, waar we om elf uur aankomen en de kids met Jane in het zwembad treffen.. Wij zijn moe, maar voldaan! Lekker aan het zwembad liggen in de zon, is alles wat ons nog rest vandaag. Nou ja, en een lunch bij toko Oen dan!Die lunch bij Toko Oen hebben we omgezet in een vervroegd diner. Samen met onze chauffeur Joko bestudeerden we de Hollandse (!)menukaart en kozen we wat heerlijks uit. Er is nog niet veel veranderd; al sinds 1930 brengen zij gezelligheid bij Toko Oen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten